Ο διαβήτης τύπου 2 έχει μείνει γνωστός ως διαβήτης ενηλίκων, ενώ εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στους ηλικιωμένους. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι μπορεί να ξεκινήσει και από την παιδική ηλικία, κάτι που πιθανόν οφείλεται στην ραγδαία αύξηση της παχυσαρκίας σε νεαρές ηλικίες.

Στον διαβήτη τύπου 2, υπάρχουν δύο αλληλένδετα προβλήματα στη διαχείριση του σακχάρου.  Πρώτον, το πάγκρεάς δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη  και δεύτερον, τα κύτταρα του οργανισμού ανταποκρίνονται ελάχιστα στην ινσουλίνη και τελικά λαμβάνουν λιγότερη γλυκόζη. Όταν σε μακροχρόνια βάση τα επίπεδα γλυκόζης είναι υψηλότερα του φυσιολογικού μπορεί να εμφανιστούν διάφορες επιπλοκές της νόσου όπως νεφροπαθεια, αμφιβληστροειδοπάθεια, νευροπαθεια, καρδιαγγειακά νοσήματα.

Αναφορικά με την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2, στην πρώτη γραμμή θεραπείας είναι η ρύθμιση του σωματικού βάρους, η άσκηση και η σωστή διατροφή. Εάν αυτά δεν επαρκούν για την ομαλοποίηση το σακχάρου στο αίμα χορηγούνται αντιδιαβητικά φάρμακα και αν χρειαστεί, ινσουλίνη. Στη διατροφή των ατόμων με διαβήτη δίνουμε έμφαση στην σταθεροποίηση των ωρών των γευμάτων, στα προϊόντα ολικής άλεσης, στα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, στα τρόφιμα χαμηλού γλυκαιμικού φορτίου, στις άπαχες πηγές πρωτεϊνης , στα «καλά» λιπαρά ενώ μειώνουμε, παράλληλα, την πρόσληψη απλών σακχάρων.